بررسی ارتباط بین شدت استریای حاملگی با صدمات پرینه و واژن حین زایمان در زنان مراجعه کننده به بخش زایمان بیمارستان هاجر شهرکرد در سال ۹۰-۱۳۸۹

زمینه و هدف: استریایی حاملگی می تواند به عنوان یک نشانه از خاصیت الاستیسیته ضعیف پوست و زمینه ساز صدمات پرینه ی حین زایمان باشد. این مطالعه با هدف تعیین ارتباط بین شدت استریای حاملگی با صدمات پرینه و واژن حین زایمان در زنان مراجعه کننده به بخش زایمان بیمارستان هاجر شهرکرد انجام شد. روش بررسی: این پژوهش توصیفی- مقطعی در سال 90-1389 انجام شد. نمونه ی پژوهش شامل 587 زن باردار مراجعه کننده به بخش زایمان بیمارستان هاجر شهرکرد بود. جمع آوری داده ها با استفاده از معاینه فیزیکی و فرم مصاحبه و پرونده مددجو انجام شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های آماری توصیفی، تی دانشجویی و کای اسکوئر، آنالیز واریانس یکطرفه، لجستیک رگرسیون متد فوروارد انجام شد. یافته ها: در 8/82 درصد واحدهای پژوهش استریایی حاملگی مشاهده شد و در 5/14 درصد زنان مورد مطالعه پارگی کانال زایمان رخ داد. ارتباط آماری معنی دار بین استفاده از بیحسی موضعی (0001/0p<) دیلاته کردن واژن (023/0p=)، طول مرحله ی اول زایمان (044/0p=) و استریایی روی پستان (005/0p=) با صدمات حین زایمان وجود داشت. ارتباط آماری معنی دار بین وزن و دورسر نوزاد هنگام تولد و شاخص توده ی بدنی هنگام بارداری با صدمات حین زایمان وجود نداشت (05/0p>). نتیجه گیری: زنان با استریایی بارداری بر روی پستان در معرض خطر صدمات پرینه و واژن می باشند، با توجه به یافته های پژوهش توصیه می شود ماماها و متخصصین زایمان با ارزیابی خطوط استریا در بارداری به عنوان یک روش ساده و غیر تهاجمی جهت ارزیابی خطر پارگی های و اژن و پرینه در طی زایمان واژینال استفاده کنند.